November 2013 - de houtsnip

Snippen zijn zeer schuwe vogels, ze zijn veelal onzichtbaar. Vooral de roep van de snippen is kenmerkend.
Op onze Gorsselse Heide zien we soms houtsnippen.
Dit jaar hebben er 3 paartjes gebroed. Tijdens de herfst en de winter worden de aantallen aangevuld met noordelijke exemplaren. Ze vliegen vooral ’s nachts, waarna ze overdag een veilig plekje zoeken tussen de struiken. Meestal alleen of in kleine groepjes. Bij gevaar drukken ze zich zo lang mogelijk op de bodem, vertrouwend op hun bijna perfecte camouflage. Ze vliegen pas op als het gevaar wel heel dichtbij komt. Loslopende honden kunnen dan ook veel onrust aanrichten. Hun noodzakelijke rustperiode wordt dan ook degelijk op de proef gesteld. Maar ook andere acties op de heide kunnen verstoringen te weeg brengen. In de winterperiode zien we ze tijdens de werkzaamheden op de heide van de Natuurwerkgroep Gorssel dan ook regelmatig uit de hogere heidebegroeiing wegvluchten.

 

De houtsnip (Scolopax rusticola) is een vogel uit de familie van snipachtigen.
De andere Nederlandse snipachtigen: de watersnip, de poelsnip en het bokje, leven in een geheel andere biotoop, meer in open land, of dichtbij kleine plassen en meren.
De houtsnip, de grootste snipachtige in Nederland 33 tot 38 cm lang, komt vooral voor in naald- en loofbossen, maar ook op de heidevelden tussen de grote struiken. Hij leeft een schuw en stil leven. Tot op het laatste moment blijft hij zitten, om dan opeens vlak voor de voeten op te schieten en met grote haken weg te vliegen. Hij laat zich niet vaak zien of horen, alleen tijdens het broedseizoen komt hij wat vaker tevoorschijn, ook tijdens de schemering en 's nachts. 
De vogel maakt een komvormig nest op een schaduwrijke plek van de bosbodem, bekleed met mossen en donsveren. Hierin worden meestal 4 maar soms 3 tot 5 eieren gelegd. Ze hebben 2 legsels per jaar en broeden vanaf april. De kuikens van de houtsnip zijn nestvlieders. De vogels voeden zich met insecten en andere ongewervelden.

De houtsnip heeft een gezichtsveld van 360°, net als onder andere het konijn. Dit dient om alle gevaar direct op te kunnen merken.
De snavel van de houtsnip heeft ook een bijzondere eigenschap, net als bij de grutto kan de laatste anderhalve centimeter van de in totaal zo’n zes tot acht centimeter apart bewegen van de rest van de snavel. Zo kan hij of zij gemakkelijk een worm of een rups uit de grond peuren.

Een witte boterham met kaas en roggebrood wordt ook wel houtsnip genoemd.
Jagers namen vaak brood met kaas en roggebrood mee: wit, geel en bruin, net als de kleuren van de vogel.

Geniet van wat de Gorsselse Heide ons biedt       

Herman Roelofs

  • Steunt u ons ook?
  • logo top vvdgh thumb