Op www.gorssel.nl lazen we de volgende 'Heide impressie"

Zo’n vijftig mensen namen op Hemelvaartsdag 2012 om half zes ’s ochtends deel aan de dauwtrapwandeling onder leiding van een gids. Ontwakende vogels, flarden wegtrekkende mist, nachtvorst(!) op de grond die geleidelijk wegtrok, de eerste zonnewarmte. Ook voor degenen die bij de wekker om kwart voor vijf nog hadden overwogen om zich nog eens om te draaien was het zeker: dit was enorm de moeite waard!

Dirk van Schie wandelde mee en doet verslag.

“Mutsen, shawls en handschoenen naast wandelschoenen, verrekijkers en vogelboekjes. Vier gidsen van IVN/ Marke Gorsselse Hei staan klaar voor deze voorjaarswandeling. Je kunt kiezen tussen ‘vogels’ - met regelmatig stilstaan, luisteren en eventueel opzoeken - of gewoon ‘doorstappen’. Wij gaan onder de deskundige en enthousiaste leiding van (dorpsgenoot) Gerrie Roetert op stap om vooral ook vogels te zien en te horen.

Snel na de start staan we bij het Lutea-ven, waar de mist nog in wolken boven het water hangt. Tussen de bomen is de opgaande zon te zien. Oranje-goud tussen de blauwige flarden. De omgeving is nog volledig in rust. Echt stil, afgezien van de vogels die de nieuwe dag begroeten. Het zijn vooral de mannetjes die zingen. Om het territorium aan te geven, om met schone zang vrouwtjes te verleiden tot paring of om gewoon te laten horen dat je de nacht overleefd hebt. Vossen, marters en andere nachtjagers moeten immers ook eten… Het concert is tegen zessen echt op gang en het is goed te horen dat vogels ook op elkaar reageren. Terugfluiten in dezelfde ‘toonsoort’ of juist harder, om indruk te maken.

De licht berijpte hei glinstert in de zon; ijskristallen smelten. Een trosje aalscholvers trekt over. De een stapt rond en is verwonderd over het natuurschoon. De ander zorgt ervoor dicht bij gids Gerrie te zijn, die uitlegt en laat zien wat voor vogel het is die je hoort. Geelgors -  herkenbaar aan het thema uit de vijfde symfonie van Beethoven - , fitis, roodborsttapuit, boompieper, boomleeuwerik (‘loereleuntje’)... Voor de een invulling van wat je verwachtte, voor de ander gewoon ‘zonsopgang en vogels’. De boompieper laat zijn exclusieve kunstje zien, door in spiralen omhoog te vliegen en dan, pjoe-pjoe-pjoe roepend, als een parachute in zangvlucht te dalen tot de boomtoppen, ondertussen uitkijkend naar belagers, concurrenten of een lekker hapje.

Achter de voormalige schietheuvel, op de bankjes waar tot twintig jaar geleden militairen oefenden, komen de groepen bij elkaar en pakt iedereen zijn koffie en boterhammen. Deelnemers van verder weg maken een praatje met mensen die uit de omgeving komen, en die laatsten zien tot hun verrassing dat zij een interesse delen met dorpsgenoten. Wat kletsen, wat rondkijken of lekker in de zon zitten en de geuren van het bos opsnuiven.

Het verhaal van de Gorsselse Hei - en het uit te voeren Natuurherstelplan - gaat rond en menigeen deelt zijn herinnering en beleving. Iemand vertelt dat hij hier als dienstplichtig militair heeft rondgelopen en heeft geoefend in geweerschieten. De schapen die vorige week weer zijn ingeschaard, scharrelen tevreden rond en zijn begonnen hun wintervacht af te schuren tegen boomstronken.

Om goed negen uur zijn we weer bij de uitgang. Deelname is gratis, maar velen doen een duit in het zakje en maken daardoor de ontwikkeling van nieuwe wandelingen en excursies mogelijk. Op de website van IVN en Marke Gorsselse Heide is meer informatie te vinden.”

Foto’s: Dirk van Schie