April 2014 - Geelgors [Emberiza citrinella]
Al op 4 maart jongstleden hoorde ik voor het eerst de geelgors en jawel hoor op onze prachtige Gorsselse Heide. Het was tijdens de ochtend toen we als natuurwerkgroep Gorssel een stage ochtend moesten begeleiden voor kinderen van groep 8 van de basisschool Gorssel.
Als ik dit vogeltje hoor tijdens zijn balts, roept dit voor mij zeer lenteachtige gevoelens op. Met enige fantasie kun je gedurende de tonenvolgorde de eerste strofen van de 5e symfonie van Beethoven interpreteren. Prachtig, probeer ook eens tijdens je wandeltocht op de heide dit fluitende vogeltje te spotten, het genot wordt nog intenser. Ik kan er van mee praten, om nooit meer te vergeten. De geelgors is vooral standvogel, maar de Scandinavische vogels komen wel vaak hier de winter doorbrengen. Ze zwermen ‘s winters veelal in groepen samen met andere vogels. In ons land komen meerdere soorten van de gorzenfamilie voor maar voor de heide beperken we ons tot de geelgors.
Met zijn citroengele kop, olijfgroene en roodachtige borst, geelachtig met een rossige stuit is het een redelijk opvallende vogel. Het vogeltje is 15 tot 17 cm van kop tot staart. Je kunt het vergelijken met de grootte van een huismus.
Bron: Wikipedia
De vogel voelt zich thuis in een gebied met houtwallen, meidoornhagen, graanveldjes en ruigtes, maar ook langs heidevelden en in het open bos kunnen we hem en haar aantreffen.
Het nest zit verborgen op de grond tussen gras en de kruidenvegetatie tegen een struik of in de rand van wat hogere begroeiing zoals een heg, padkant of groepstruiken of jonge boompjes. Maar soms vind je het nest (wat door het vrouwtje alleen gebouwd wordt van halmen paardenharen e.d.) meestal vlak boven de grond maar ook in een dichte struik tot 50 cm hoog. Loslopende en struinende honden zijn een ramp voor deze bodembroeders.
De broedtijd begint eind april en meestal worden twee tot drie legsels met van 3 tot 5 eieren grootgebracht.
Je kunt duidelijk zien dat het een zaadeter is: stompe, forse snavel om zaden open te breken om zo de voedselrijke inhoud op te nemen. Ze eten dus verschillende zaden, maar ’s zomers ook insecten, spinnen en miljoenpoten.
Op onze schitterende Gorsselse Heide zijn in 2013 12 territoria vastgesteld door Vogelwerkgroep “de IJsselstreek”. Vanaf 1983 hebben er op de heide regelmatig tellingen plaatsgevonden. Het geeft duidelijk aan dat het aantal broedvogels redelijk stabiel is. Het gemiddelde aantal van deze heidevogel komt op 13,5 van 13 jaarlijkse tellingen.
Geniet van wat de Gorsselse Heide ons biedt
Herman Roelofs
Al op 4 maart jongstleden hoorde ik voor het eerst de geelgors en jawel hoor op onze prachtige Gorsselse Heide. Het was tijdens de ochtend toen we als natuurwerkgroep Gorssel een stage ochtend moesten begeleiden voor kinderen van groep 8 van de basisschool Gorssel.
Als ik dit vogeltje hoor tijdens zijn balts, roept dit voor mij zeer lenteachtige gevoelens op. Met enige fantasie kun je gedurende de tonenvolgorde de eerste strofen van de 5e symfonie van Beethoven interpreteren. Prachtig, probeer ook eens tijdens je wandeltocht op de heide dit fluitende vogeltje te spotten, het genot wordt nog intenser. Ik kan er van mee praten, om nooit meer te vergeten. De geelgors is vooral standvogel, maar de Scandinavische vogels komen wel vaak hier de winter doorbrengen. Ze zwermen ‘s winters veelal in groepen samen met andere vogels. In ons land komen meerdere soorten van de gorzenfamilie voor maar voor de heide beperken we ons tot de geelgors.
Met zijn citroengele kop, olijfgroene en roodachtige borst, geelachtig met een rossige stuit is het een redelijk opvallende vogel. Het vogeltje is 15 tot 17 cm van kop tot staart. Je kunt het vergelijken met de grootte van een huismus.
Bron: Wikipedia
De vogel voelt zich thuis in een gebied met houtwallen, meidoornhagen, graanveldjes en ruigtes, maar ook langs heidevelden en in het open bos kunnen we hem en haar aantreffen.
Het nest zit verborgen op de grond tussen gras en de kruidenvegetatie tegen een struik of in de rand van wat hogere begroeiing zoals een heg, padkant of groepstruiken of jonge boompjes. Maar soms vind je het nest (wat door het vrouwtje alleen gebouwd wordt van halmen paardenharen e.d.) meestal vlak boven de grond maar ook in een dichte struik tot 50 cm hoog. Loslopende en struinende honden zijn een ramp voor deze bodembroeders.
De broedtijd begint eind april en meestal worden twee tot drie legsels met van 3 tot 5 eieren grootgebracht.
Je kunt duidelijk zien dat het een zaadeter is: stompe, forse snavel om zaden open te breken om zo de voedselrijke inhoud op te nemen. Ze eten dus verschillende zaden, maar ’s zomers ook insecten, spinnen en miljoenpoten.
Op onze schitterende Gorsselse Heide zijn in 2013 12 territoria vastgesteld door Vogelwerkgroep “de IJsselstreek”. Vanaf 1983 hebben er op de heide regelmatig tellingen plaatsgevonden. Het geeft duidelijk aan dat het aantal broedvogels redelijk stabiel is. Het gemiddelde aantal van deze heidevogel komt op 13,5 van 13 jaarlijkse tellingen.
Geniet van wat de Gorsselse Heide ons biedt
Herman Roelofs
