Februari 2023; Paardenbloem [Taraxacum officinale].
Veel mensen noemen het onkruid, maar een geliefde spreuk van mij is;
Onkruid bestaat niet, dat schrijf je met een t.
Het is wel een vervelend en hardnekkig kruid vooral in het gazon. Het behoort tot de familie van de composieten [Asteraceae]. Er zijn vele microsoorten [klonen] of mengsels van klonen bekend.
Denk goed na voor je de plant gaat verwijderen. De stuifmeel en de nectar van de felgele lintbloemen zijn een belangrijke voedsel bron voor vele insecten zoals bijen en vlinders. Bijenhoning waarin veel voedsel van de paardenbloem is verwerkt, heeft een zeer specifieke smaak. Het is maar net wat je onkruid noemt.
Er zijn ook positieve effecten van de paardenbloemen bekend. Het verbetert de gezondheid van vee, de lange penwortel schijnt zorg te dragen voor een betere beschikbaarheid van kalk en andere mineralen. De jonge bladeren kunnen in sla verwerkt worden. Men kan ook om de penwortel een hoopje aarde aanbrengen en als de penwortel dan uitgroeit in het hoopje aarde, blijven de uitgelopen delen wit. Dit kun je oogsten en onder de naam molsla nuttigen, te vergelijken met witlof. Bovendien kun je van de bloemen en knoppen siroop en jam maken, maar ook thee van trekken.
Verder is het bekend dat in de tweede wereldoorlog Rusland de plant massaal heeft verbouwd om na vermalen, uit het plantensap, een soort latex te winnen om daar een “natuur”rubber van te produceren. Door de oorlogsomstandigheden was er een groot gebrek aan de bekende natuurrubber van de rubberboom [Hevea brasiliensis].
Bron; onbekend Bron Wikipedia
De lente is nog niet begonnen, toch kun je al wel op beschutte plaatsen bloeiende paardenbloemen ontdekken. Zoals vermeldt als voedselbron, nectar en stuifmeel, zijn ze belangrijk voor vele insecten, denk maar aan oranjetipvlinder [zie foto], argusvlinder, maar ook hommels en bijen. Ze bevatten eiwitten, belangrijk voor het produceren van eieren en het voeden van hun larven en natuurlijk honing.De penwortel kan wel enkele decimeters de grond indringen. De bladeren vormen een rozet en zijn veerdelig. De onvertakte steel is verder bladloos. Het witte melksap komt bij breuk duidelijk uit de wond te voorschijn, zoals al vermeld werd hiervan in de tweede wereldoorlog getracht rubber te bereiden. Ik smeerde het wel op de wratten van de handen, hopende dat deze soms vervelende huidaandoening zou verschrompelen en verdwijnen. Maar voor zover ik me nog kan herinneren zonder resultaat.
De plant bloeit het gehele jaar. De bestuiving vindt voornamelijk plaats door zelfbestuiving, maar ook verschillende insecten werken aan de bevruchting mee.
Koeien, schapen en geiten gebruiken de paardenbloemen als een soort medicijn. Vroeger staken we paardenbloemen uit en verzamelden het als voedsel voor de [huis]konijnen. Het heeft een hoge voedingswaarde, gehalte aan mineralen en is gemakkelijk verteerbaar.
Ondanks dat het nog enkele weken duurt voordat de officiële lente van start gaat kun je toch al wel genieten van deze zeer algemeen voorkomende plant. Denk goed na voordat je hem uitsteekt en in de groene container afvoert of met de compost verwerkt. Mijn mening en oplossing; daar waar plaats in de tuin de plant met rust laten en daar waar de plant hindert verwijderen.
Geniet van wat de Gorsselse Heide en omgeving ons biedt. Herman Roelofs.
.
Veel mensen noemen het onkruid, maar een geliefde spreuk van mij is;
Onkruid bestaat niet, dat schrijf je met een t.
Het is wel een vervelend en hardnekkig kruid vooral in het gazon. Het behoort tot de familie van de composieten [Asteraceae]. Er zijn vele microsoorten [klonen] of mengsels van klonen bekend.
Denk goed na voor je de plant gaat verwijderen. De stuifmeel en de nectar van de felgele lintbloemen zijn een belangrijke voedsel bron voor vele insecten zoals bijen en vlinders. Bijenhoning waarin veel voedsel van de paardenbloem is verwerkt, heeft een zeer specifieke smaak. Het is maar net wat je onkruid noemt.
Er zijn ook positieve effecten van de paardenbloemen bekend. Het verbetert de gezondheid van vee, de lange penwortel schijnt zorg te dragen voor een betere beschikbaarheid van kalk en andere mineralen. De jonge bladeren kunnen in sla verwerkt worden. Men kan ook om de penwortel een hoopje aarde aanbrengen en als de penwortel dan uitgroeit in het hoopje aarde, blijven de uitgelopen delen wit. Dit kun je oogsten en onder de naam molsla nuttigen, te vergelijken met witlof. Bovendien kun je van de bloemen en knoppen siroop en jam maken, maar ook thee van trekken.
Verder is het bekend dat in de tweede wereldoorlog Rusland de plant massaal heeft verbouwd om na vermalen, uit het plantensap, een soort latex te winnen om daar een “natuur”rubber van te produceren. Door de oorlogsomstandigheden was er een groot gebrek aan de bekende natuurrubber van de rubberboom [Hevea brasiliensis].
Bron; onbekend Bron Wikipedia
De lente is nog niet begonnen, toch kun je al wel op beschutte plaatsen bloeiende paardenbloemen ontdekken. Zoals vermeldt als voedselbron, nectar en stuifmeel, zijn ze belangrijk voor vele insecten, denk maar aan oranjetipvlinder [zie foto], argusvlinder, maar ook hommels en bijen. Ze bevatten eiwitten, belangrijk voor het produceren van eieren en het voeden van hun larven en natuurlijk honing.De penwortel kan wel enkele decimeters de grond indringen. De bladeren vormen een rozet en zijn veerdelig. De onvertakte steel is verder bladloos. Het witte melksap komt bij breuk duidelijk uit de wond te voorschijn, zoals al vermeld werd hiervan in de tweede wereldoorlog getracht rubber te bereiden. Ik smeerde het wel op de wratten van de handen, hopende dat deze soms vervelende huidaandoening zou verschrompelen en verdwijnen. Maar voor zover ik me nog kan herinneren zonder resultaat.
De plant bloeit het gehele jaar. De bestuiving vindt voornamelijk plaats door zelfbestuiving, maar ook verschillende insecten werken aan de bevruchting mee.
Koeien, schapen en geiten gebruiken de paardenbloemen als een soort medicijn. Vroeger staken we paardenbloemen uit en verzamelden het als voedsel voor de [huis]konijnen. Het heeft een hoge voedingswaarde, gehalte aan mineralen en is gemakkelijk verteerbaar.
Ondanks dat het nog enkele weken duurt voordat de officiële lente van start gaat kun je toch al wel genieten van deze zeer algemeen voorkomende plant. Denk goed na voordat je hem uitsteekt en in de groene container afvoert of met de compost verwerkt. Mijn mening en oplossing; daar waar plaats in de tuin de plant met rust laten en daar waar de plant hindert verwijderen.
Geniet van wat de Gorsselse Heide en omgeving ons biedt. Herman Roelofs.
.
